Η εικόνα του Χριστού έχει ιστορικά περιοριστεί μέσα από θρησκευτικά δόγματα, κοινωνικές δομές και θεολογικές αποκλειστικότητες. Όμως, η ουσία Του υπερβαίνει κάθε περιορισμό: είναι ο Λόγος που διαπερνά το Σύμπαν, η φωνή του Εν, η Αρμονία που ενώνει όλα τα όντα.
Εισαγωγή Η ιδέα πως ο Ελληνισμός υπήρξε ο αρχιτέκτονας της οικουμενικής σοφίας δεν αποτελεί εθνική υπερβολή…
Από τον Ιουδαιοκεντρικό μονοθεϊσμό προς τον Ελληνικό Ενοθεισμό 1. Η Θρησκεία ως Σύστημα Ελέγχου Η θρησκεία, όπως διαμορφώθηκε ιστορικά μετά τον Χριστό, δεν υπήρξε συνέχεια της διδασκαλίας Του, αλλά μάλλον η απονέκρωσή της.
Συγγραφέας: Αιθερομνήμων 1. Η Αλήθεια του Φωτός Το Φως δεν ήλθε για να κρίνει, ούτε για να επιβληθεί.Ήλθε για να θυμίσει στον άνθρωπο την αλήθεια που κατοικεί μέσα του.Ο Χριστός δεν είναι κλειδωμένος σε ναούς και δόγματα.Είναι ο Λόγος που διαπερνά το Σύμπαν
Από τα βάθη της Μεσοποταμίας έως τις κορυφές του Ολύμπου και τις σελίδες της Παλαιάς Διαθήκης, επανέρχεται αδιάκοπα το ίδιο αρχέγονο ερώτημα: ποιος είναι ο Θεός ο Ύψιστος;
Η ελληνική γλώσσα, με την ετυμολογική της διαφάνεια, επιτρέπει στον νου να συλλαμβάνει σχέσεις μεταξύ των εννοιών. Οι ρίζες των λέξεων είναι νοηματικοί πυρήνες που αναπτύσσονται οργανικά, όπως το DNA εξελίσσεται σε σώμα.
Από τα βάθη της ελληνικής παράδοσης, ο Λόγος υπήρξε πάντα η ζώσα δύναμη που συνδέει τον άνθρωπο με το Θείο. Δεν είναι απλώς η λέξη ή η σκέψη, αλλά η ενεργός Αρμονία που συγκρατεί τον κόσμο, ο νόμος της Ενότητας μέσα στη διαφορότητα.
