Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος ολοκλήρωσε τις θριαμβευτικές του πορείες στην Ανατολή, θα περίμενε κανείς πως θα επέστρεφε στη Μακεδονία, στο κέντρο της εξουσίας του, ή πως θα ίδρυε μια νέα πρωτεύουσα — όπως έκανε τόσες φορές κατά τη διάρκεια των κατακτήσεών του. Κι όμως, δεν το έκανε.
Αντιθέτως, επέλεξε να εγκατασταθεί στη Βαβυλώνα.
Η απόφαση αυτή δεν ήταν ούτε τυχαία, ούτε απλή στρατηγική.
Υπήρχε ένας βαθύτερος, αρχαϊκός και μυητικός λόγος:
η Βαβυλώνα θεωρούνταν το αρχαίο Κέντρο του Κόσμου.
1) Η Βαβυλώνα ως Κοσμικό Κέντρο
Στην καρδιά της Βαβυλώνας βρισκόταν το Ετεμενάνκι —
ο κολοσσιαίος ζιγκουράτ που θεωρούνταν ο άξονας σύνδεσης Ουρανού και Γης.
Είναι ο ίδιος πύργος που οι ύστερες παραδόσεις ταύτισαν με τον Πύργο της Βαβέλ.
Η πόλη δεν ήταν απλώς μια πρωτεύουσα·
ήταν ο ομφαλός της Μεσοποταμικής κοσμολογίας,
ο τόπος όπου ο κόσμος «στεκόταν όρθιος» και διατηρούσε την ισορροπία του.
Ο Αλέξανδρος, μετά τη μύησή του στον Άμμωνα Δία στο ιερό της Σίβα,
διέθετε πλέον την πνευματική νομιμοποίηση για να ανασυνδέσει
την βασιλική εξουσία με το θείο Κέντρο.
Και αυτό το Κέντρο — ιστορικό, συμβολικό και ενεργειακό —
ήταν η Βαβυλώνα.
2) Η Βαβυλώνα ως Γέφυρα Ελλάδας και Ανατολής
Η Βαβυλώνα ήταν το σημείο όπου συναντιόνταν
ο κόσμος της Εγγύς Ανατολής, ο Ιρανικός, ο Αιγυπτιακός και ο Ελληνικός χώρος.
Ήταν ο φυσικός συγκοινωνιακός κόμβος
της μεγαλύτερης οικουμένης που είχε υπάρξει έως τότε.
Για τον Αλέξανδρο, που οραματιζόταν την ένωση των λαών σε ένα σώμα,
η Βαβυλώνα αποτελούσε το ιδανικό κέντρο μιας νέας παγκόσμιας πολιτείας.
Από εκεί μπορούσε να ενωθεί ολόκληρη η οικουμένη,
από τον Νείλο έως τον Ινδό, και από τον Καύκασο έως την Αραβία.
3) Η Μυητική Σημασία του Ετεμενάνκι
Ο Αλέξανδρος, επιλέγοντας τη Βαβυλώνα,
δεν έκανε απλώς πολιτική διαχείριση.
Διέταξε την αναστήλωση του Ετεμενάνκι,
ανάβοντας ξανά το φως στο αρχαίο κοσμικό του κέντρο.
Το έργο αυτό είχε βαθύ θρησκευτικό νόημα:
η αναστήλωση του Αξόνα σήμαινε την αποκατάσταση
της επικοινωνίας του ανθρώπου με το Θείο.
Η αποστολή του δεν ήταν καταστροφή, αλλά επανασύνδεση.
4) Η Βαβυλώνα ως Νέα Πρωτεύουσα
Ο Αλέξανδρος έκανε κάτι που κανένας Έλληνας δεν είχε ξανατολμήσει:
μετέφερε το κέντρο της αυτοκρατορίας του μακριά από την Ελλάδα.
Έχοντας επίγνωση ότι ο κόσμος είχε πλέον αλλάξει κλίμακα,
επέλεξε ένα κέντρο αντάξιο της νέας πραγματικότητας —
ένα κέντρο οικουμενικό.
Η Βαβυλώνα, όπως κάποτε η Δήλος και αργότερα η Κωνσταντινούπολη,
λειτουργούσε ως σταυροδρόμι πολιτισμών,
όπου οι δυνάμεις του κόσμου μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν δημιουργικά.
5) Η Μυστική Αποστολή
Ο άγνωστος λόγος που ο Αλέξανδρος διάλεξε τη Βαβυλώνα
ήταν ότι αναγνώρισε σε αυτήν τον αρχαίο «ομφαλό» της ανθρωπότητας —
το σημείο ένωσης του Θείου με τον Κόσμο.
Δεν πήγε εκεί για να τελειώσει κάτι·
πήγε για να ξαναρχίσει εκείνο που είχε διακοπεί.
Την αποκατάσταση του Κοσμικού Άξονα.
Την επαναφορά του ανθρώπου στο Κέντρο.
Γι’ αυτό και πέθανε εκεί.
Εκεί όπου η αποστολή του άρχιζε να πραγματοποιείται.
Η Βαβυλώνα δεν ήταν το τέλος του ταξιδιού,
αλλά η πύλη προς έναν νέο κόσμο.
Ο Αλέξανδρος το ήξερε.
Και το τόλμησε.
[Download] ΕΤΕΜΕΝΑΝΚΙ — Η Αναστήλωση του Κοσμικού Άξονα από τον Μέγα Αλέξανδρο. – Hellenic Wall
