Από τις απαρχές της ανθρώπινης μνήμης, πριν ακόμη η γλώσσα πάρει μορφή και πριν οι θεοί λάβουν ονόματα, ο άνθρωπος ένιωσε κάτι να τον υπερβαίνει — μια αδιόρατη, ακατανόμαστη δύναμη που τον τραβούσε προς τα άνω. Ήταν η εμπειρία μιας κατακόρυφης παρουσίας που διέσχιζε τον κόσμο, σαν μια αόρατη γραμμή που ένωνε το χώμα με το φως, το σκοτάδι με τη Γενεσιουργό Πηγή, τον άνθρωπο με το Άπειρο.
Αυτή η κάθετος, αυτή η μυστική γραμμή που περνά μέσα από βουνά, στήλες, δέντρα, ναούς και ανθρώπινα σώματα, είναι εκείνο που οι παραδόσεις ονόμασαν Κοσμικό Άξονα.
Σε κάθε εποχή, σε κάθε ήπειρο, σε κάθε πνευματική παράδοση, αναγνωρίζουμε το ίδιο μοτίβο: ένα Κέντρο που υπερβαίνει τον χώρο και τον χρόνο, που λειτουργεί ως γενέθλιο σημείο της δημιουργίας, ως σκάλα για την ανάβαση της ψυχής, ως πύλη μεταξύ κόσμων.
Το έργο αυτό είναι ένα ταξίδι μέσα από εκείνη τη γραμμή.Ένα ταξίδι κάθετο και οριζόντιο, ιστορικό και ταυτόχρονα υπερχρονικό.
Δεν επιχειρεί απλώς να καταγράψει ιστορικά δεδομένα·προσπαθεί να αφουγκραστεί τον παλμό ενός αρχέγονου συμβόλου, το οποίο διαμόρφωσε την ανθρώπινη σκέψη, θρησκεία, φιλοσοφία και τέχνη.
Το σύμβολο του Κοσμικού Άξονα δεν είναι απλή εικόνα· είναι βίωμα.Είναι το βαθύτερο κάλεσμα που αισθάνεται ο άνθρωπος:να επιστρέψει προς την Πηγή.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος
ΜΕΡΟΣ Α΄ — Προϊστορική Ανάδυση του Άξονα
Κεφάλαιο 1 — Προϊστορικές αρχές
Παλαιολιθική–νεολιθική ιερότητα του όρους, της στήλης και του δέντρου
Κεφάλαιο 2 — Göbekli Tepe: Η πρωτοϊερή στοά του κέντρου
Κυκλική ιεροτοπία και οι πρώτες μαρτυρίες του Κοσμικού Άξονα
ΜΕΡΟΣ Β΄ — Οι πρώτες μεγάλες παραδόσεις
Κεφάλαιο 3 — Μεσοποταμία
Το ζιγκουράτ ως τεχνητό όρος, Ιστάρ και Μαρδούκ
Κεφάλαιο 4 — Αίγυπτος
Μπενμπέν, πυραμίδα και η βασιλική ανάβαση
ΜΕΡΟΣ Γ΄ — Ανατολική μυσταγωγία
Κεφάλαιο 5 — Βεδική Ινδία
Ασβατθα, όρος Μέριου και η ανάβαση προς τον Μπράχμαν
Κεφάλαιο 6 — Μινωικός και Μυκηναϊκός κόσμος
Κορυφές, σπήλαια και στήλες
Κεφάλαιο 7 — Κύπρος της δεύτερης χιλιετίας
Παλαίπαφος, βαίτυλοι και η μήτρα του φωτός
ΜΕΡΟΣ Δ΄ — Η ελληνική σύνθεση
Κεφάλαιο 8 — Η εβραϊκή γραμμή του Άξονα
Κλίμακα Ιακώβ και Ναός του Σολομώντα
Κεφάλαιο 9 — Ζωροαστρισμός
Αχούρα Μάζντα και η ηθική κάθετος φωτός–σκότους
Κεφάλαιο 10 — Αρχαϊκή και κλασική Ελλάδα
Δελφοί–Ομφαλός, Απόλλων και Πυθαγόρας, Πλάτων
ΜΕΡΟΣ Ε΄ — Ελληνιστική και ερμητική μετασκευή
Κεφάλαιο 11 — Ερμητισμός
Ήλιος–Νους και η άνοδος μέσω πλανητικών σφαιρών
Κεφάλαιο 12 — Συγκρητισμοί Ανατολής και Ελλάδας
Απόλλων–Ήλιος–Σέραπις, Δέντρο Ζωής
Κεφάλαιο 13 — Θηλυκά μυστήρια
Ίσιδα–Αφροδίτη και κυπριακές–αιγυπτιακές αντιστοιχίες
ΜΕΡΟΣ ΣΤ΄ — Χριστιανική μεταμόρφωση
Κεφάλαιο 14 — Ο Σταυρός ως νέος Άξονας
Κάθετος Θεού–ανθρώπου και οριζόντια αγάπης
Κεφάλαιο 15 — Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης
Η ιεραρχική άνοδος και η νοερή μυσταγωγία
Κεφάλαιο 16 — Μοναχισμός και ησυχία
Ο Ναός εντός, η κλίμακα των αρετών, βυζαντινή κορύφωση
ΜΕΡΟΣ Ζ΄ — Βυζάντιο και Ανατολή
Κεφάλαιο 17 — Βυζαντινή εικονολογία
Μετωπικότητα, χρυσό πεδίο και σταθερή κάθετος
Κεφάλαιο 18 — Σουφισμός και Ανατολή
Εσωτερική ανάβαση και ο άξονας της καρδιάς
ΜΕΡΟΣ Η΄ — Αναγέννηση και νεώτεροι χρόνοι
Κεφάλαιο 19 — Αναγέννηση
Φιτσίνο, Πίκο και η αναβίωση του Νεοπλατωνισμού
Κεφάλαιο 20 — Ροδοσταυρισμός
Σύνθεση φωτός και γνώσης
Επίλογος
Βασικό λεξιλόγιο
Σύντομη βιβλιογραφία
